മനുഷ്യാ നീ പിറന്നിടല്ലേ
വെളിച്ചമാര്ന്ന ലോകത്തെ
ഇരുള് പാതയില് നയിച്ചിടും
നീചന്മാര് ഉള്ളൊരു ലോകം
മനുഷ്യാ നീ പിറന്നിടല്ലേ
ഒരു കുഞ്ഞായി നിന്നിടല്ലേ
അനര്ഘ നിമിഷങ്ങളില്
സുഖമുള്ള ഓര്മ്മകള് മാഞ്ഞു പോകും കാലം
വിടരേണ്ട പൂ മൊട്ടുകള് പോലെ
വിടരുന്ന കണ്മണിയെ
ക്രുരതയുടെ മുനമ്പില് നിര്തുന്നവര്
നിന് അമ്മയേയും സഹോദരിയേയും
പിച്ചി ചീന്തുന്ന നീചര്
സഹോദരാ നിന് ശരീരത്തിന് വിലപരയുന്നവര്
മനുഷ്യാ നീ പിറന്നിടല്ലേ
ഒര്ത്തിടൂ മര്ത്യാ എന്തിനു പിറന്നിവിടെ
ഗാസയുടെ തെരുവോരം
കരയുന്നു ഭീതിയില്
മണ്ണില് ലയിക്കുന്നു
ചുടുചോര കണ്ണുനീര്
മണ്ണിന് രക്തത്തിന് ഗന്ധമോ
മനുഷ്യാ നീ പിറന്നിടല്ലേ
ലോകമേ ലോകമേ
തേങ്ങുന്നു കുരുന്നുകള്
മര്ദിതാ നീ എന്തിനു പിറന്നിവിടെ ?
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ